دلتنگی به ما هو دلتنگی...

آیا کسی هست که مرا به خودم برساند؟!!!

آخر اینجا "من"ای بی "خودش" دارد می سپارد جان...

گویی همین دیروز بود،که "خودم" را سوار بر بوم رنگ کودکی تنها،رها کردم به سوی ابرها...

و او هم رفت!!!

اما،برنگشت...

اینبار روزگار برخلاف قاعده ی بازی بوم رنگ عمل کرد. و من مردم...بی "خودم" مردم...

هم اکنون؛

به سال 1392 هجری قمری،در شب پایانی چله نشینی برای حسین^{(علیه السلام)} در کمال سلامت و صحت عقل اعلام میدارم که؛

من خودم را می خواهم...گرمی رایحه اش را می خواهم...پاکی هوایش را می خواهم...

تا دوباره تنفس کنیم در هوای بهاری خدا...

گاهی دلم برای "خودم" تنگ می شود...با دلتنگی چه باید کرد؟!!!

.................................

پاییزِ پاییزِ برگ از درخت می ریزه...

پـــــــــــــــــــــــاییز که می آید

ابرها مجالی پیدا می کنند تا بعد از یک فصل خشکسالی دل سبک کنند و نم نم ببارند،

حتی به حال برگ خشکی لگدمال شده بر زیر پای عابری به ظاهر بی ادعا

...

رقص در گردباد پاییزی

پ.ن:وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه باید ها...
هر روز بی تو
روز مبادا است !

اللهم عجل لولیک الفرج...

.....................................

پ.ن:دلتنگ که میشوی فال میگیــــــــــــــری 
چشمانت را میبندی
پایانی برای قصه ها نیست . . . نه بره ها گرگ میشوند
نه گرگ ها سیر!
خسته ام از جنس قلابی آدم ها
دار میزنم خاطرات کسی که مرا دور زد
حالم خوب است...اما گذشته ام درد میکند!!!

(نرگس)

عشق از منظر یک سوسک...

رفتن به ادامه ی مطلب این پست اصلا به ناراحتی قلبیا...تیتیش مامانیا...کودکان زیر 14 سال توصیه نمی شود!!!

از ما گفتن بود!!!

شبانه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید